yoniga
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
yo-ni-ga
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
koʻm. vazifasida. 1 Oldiga, yaqiniga. ◆ Uy yoniga bormoq. m ◆ Gʻulomjon oʻchoq yoniga oʻti-rib, qoʻllarini isita boigladi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o.
2 Oʻzi bilan birga, yetaklab, boshlab. ◆ Sidiqjon oʻn bir guvohni yoniga olib, rayonga joʻnadi. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЁНИГА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.