yovuq
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
yo-vuq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
YOVUQ ’yaqin’(eskirgan). Bu vahtda yo v u h d a n miltih ovozi eshitilib, .. (Sadriddin Ayniy). Bu sifat qadimgi turkiy tildagi ’yaqin joy’ maʼnosini anglatgan yagʻ otidan -u qoʻshimchasi bilan yasalgan feʼlga (ЭСТЯ, IV, 62; DS, 225; Devon, III, 98) —q qoʻshim-chasini qoʻshib yasalgan (ЭСТЯ, IV, 63; DS, 225; Devon, III, 36), keyinroq gʻ undoshi v undoshiga (ДС, 249), oʻzbek ti-lida a unlisi â unlisiga almashgan: (yagʻ + u = yagʻu-) + q = yagʻuq > yavuq > yâvuq. Hozirgi oʻzbek tilida bu sifat asosan yirâq-yâvuq juft soʻzi tarkibida ishla — tiladi.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
esk. ayn. yaqin. ◆ Yovuq qarindosh. shsh Bu vaqtda yovuqdan miltiq ovozi eshitilib, uning tutuni bandilar va soqchilarni qoplab oldi. S. Ayniy, „Qullar“ . ◆ Bulduruq ham tu-valoq, Suqsur, oqquv, tustovuq, Sayranglar menga yovuq. Mirtemir . ◆ Muz togʻiga yovuq yerlarda Isajon Sulton, „Bilga Xoqon“
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЁВУҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.