yozgi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
yoz-gi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Yozga oid, yozda boʻladigan; yozda-gi. ◆ Yozgi yomgʻir. Yozgi tun. Yozgi issiq. Yozgi mehnat — qishki rohat. Maqol . n ◆ Bahor kez-larida maysalarga yastanib, daraxt tag-larida birga dare tayyorlaganimiz, yozgi ka-nikulda togʻlarga sayohat qilganimiz mening esimdan chiqmaydi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .
2 Yoz uchun moʻljallangan, yozga mos; yoz-lik. ◆ Yozgi kinoteatr, n ◆ Qurbon ota yelib-yugurib, sal kunda qishki va yozgi choyxonaning kam-koʻstini toʻgʻrilab oldi. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЁЗГИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.