yupanch
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]yu-panch
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Yupantiruvchi, ovuntiruvchi sezgi, his-tuygʻu; tasalli, taskin. ◆ Bu to-vushlar, bu portlashlar uning asabini nega-dir buzmadi. Qaytaga qandaydir halovat, yupanch berayotganga oʻxshardi. S. Ahmad, Jim-jitlik. ◆ Qozoq xalqi oʻz mung-zorini, quvonchi bilan yupanchini, orzu va muddaosini oʻlan bilan ifodashb keldi. Gazetadan.
2 Yupantiruvchi narsa, shaxs; ovunchoq. ◆ Kunduzi shu daraxt, kechasi paryostiq uning yupanchi. S. Nurov, Yostiq. ◆ Kechalari yulduz toʻla osmonga tikilib, tunni tongga ulab, qushlar naʼmasidan, suvlar shildirashidan koʻngli a.shqanday yupanch izlardi. S. Ahmad, Ufq. U [ Mohidil | ◆ onasini nihoyatda sevar, bir zumgina ajrashni istamas, yupanchi ham, quvonchi ham — shu ona. J. Abdullaxonov, Toʻfon.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ЮПАНЧ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.