yurish-turish
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]yu-rish—tu-rish
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- Ish, xatti-harakat va shu kabilarda oʻzini tutish holati, ahvoli. ◆ Uning yuzi-koʻzi va yurish-turishida boshqa jang-chilarnikidan farq qiladigan biror narsa yoʻq edi. Shuxrat, Shinelli yillar. ◆ U Sha-karxonning hozirgi yurish-turishidan shub-halangan edi, shubhasi toʻgʻri chiqdi. Oydin, Oʻzidan koʻrsin. ◆ Rost, bu oʻgʻlingiz sergʻay-rat va zehnli ekanligi yurish-turishi, vajohatidan bilinib turibdi. M. Osim, Ibn Sino qissasi. ◆ Ularning gaplari, muomalalari, yurish-turishlari Yoʻlchiga tamom begona tuyildi. Oybek, Tanlangan asarlar.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ЮРИШ-ТУРИШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.