yutum
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
yu-tum
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Ichishdagi har bir yutish, tomoqdan oʻtkazish. ◆ U, chanqovdan ogʻilni bu-zib chiqib, duch kelgan ariqni ochkoʻzlik bilan simirgan buqachaday, katta yutumlar batn ichaverdi. Oybek, Navoiy.
2 Oʻlchov bildiruvchi (numerativ) soʻz; qultum, hoʻplam. ◆ Bir yutum suv. yat Pochamir bilan Juma togʻa bir chetdan hovuzga yaqin-lashdilar; loyqalangan suvdan bir-ikki yutum olib ichdilar. Fitrat, Qiyomat.
3 Yutish, ichishdagi taʼm; yutish, ichim. ◆ Yutumi yaxshi vino.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЮТУМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.