yuzlanmoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

yuz-lan-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Biror kimsa yoki nar-saga yuzini qaratmoq, unga tomon oʻgi-rilmoq, qaramoq. ◆ Normurod Shomurodov qan-daydir taraddud bilan mehmonga yuzlandi. O. Yoqubov, „Diyonat“ . ◆ Direktor bir necha va-raq qogʻozni stol ustiga qoʻyib, zalga yuzlandi. M. Xayrullayev, Tilla marjoy. ◆ Ham-ma oʻsha tomonga yuzlandi. A. Qahhor, Qoʻshchinor chiroqlari.

2 Roʻbaroʻ (yuzma-yuz) boʻlmoq. ◆ Bu lahza uning ketidan kelib, hovlida turgan Nizo-middin bilan Badia Zulfiqorga yuzlanishdi. Mirmuhsin, „Meʼmor“ .

3 Biror tomonga qarab yurmoq, yoʻl ol-moq. ◆ Bundan ikki oy ilgari, yigirma besh yoshda [Toʻgʻonbek] Hirotga yuzlandi. Oybek, Navoiy. ◆ Omadi ketgan nemisning uiauimu qaytib, sharqdan yuz oʻgirib, gʻarbga tomon yuzlanib ketdi. N. Safarov, Olovli izlar.

4 Yuz bermoq, kelib chiqmoq. ◆ Men uchun shu kunlarda sozning ovozi eshitilsa bas! Qoʻrqamanki, bexudlik yuzlanmasa!.. S. Abdulla, Quvgʻunda.

Antonimlari

ЮЗЛАНМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

yuzlanmoq
1 оборачиваться, поворичиваться лицом (к кому-чему-л.);
2 отправляться, направлаться; shoir Hirotga yuzlandi поэт отправился в Герат.