zahil
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
za-hil
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
[ fors. - bir xil ichki kasallik; azob-uqubat ]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Rangida qoni yoʻq, rangi sariq, sargʻaygan. ◆ Katya ichkari kirib, rangi zahil, sap-sariq ofitserni koʻrdi. V.Gʻofurov, „Vafodor“ . ◆ Asad qori zahil yuzini tirjaytirdi. M.Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ . ◆ [Rixsi xolaning] Yuzi zahil, qovoqlari salqigan. Zunnunova, „Yangi direktor“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЗАҲИЛ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
zahil
болезненно бледный, пожелтевший (о цвете лица); ◆ rangi zahil odam болезненно бледный человек.