zaril

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

za-ril

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

ayn. zarur. ◆ Ertaga qoʻyni sen boq, zaril ishim chiqib qoldi, biror kun qayta-rarman, dedim. T. Murod, „Ot kishnagan oqshom“ . ◆ -Shu yarim kechada nima zaril ishi borakan? — dedi Fazilat opa chakmonni olib chiqar ekan. M. Hazratqulov, „Jurʼat“ . ◆ Rak-mat, Rumiyaxon, kechirasiz, mashina usulida sugʻorish toʻgʻrisidagi kitob zaril boʻlib qol-gandi. S. Karomatov, „Soʻnggi barxan“ . ◆ Rassom boʻlishlikka toqatim hech yoʻq, Chunki zaril bunda gʻalat isteʼdod. A. Oripov .

Zaril kelibdimi yoki nima zaril aim. zarur kelibdimi q. zarur. ◆ -Bitta xotinni boqolmasangiz, nima qilardingiz uylanib. Ishga kirib menga zaril kelibdimi! — dedi Ahmadjonga xotini. "Saodat" . ◆ Yodgor boʻyni muzlab ketganini payqab, plashining yoqasi-ni koʻtarib oldi-da, tez-tez yurib ketdi. Simyogʻoch tagida turgan yigit bilan qizni koʻrib, kulib qoʻydi. "Shuhavoda nima zaril?". Oʻ. Hoshimov, „Qalbingga quloq sol“ .

Antonimlari

ЗАРИЛ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.