zavq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

zavq

Etimologiyasi

a. jji — taʼm, maza; moyillik; zavqlanish

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Kishiga lazzat bagʻishlovchi kayfiyat; shavq; xursandchilik. ◆ Kema suvning shiddatiga dosh berolmay, goh orqaga, goh oldinga chayqalar, bundan bolalarning zavqi oshardi. M. Hazratqulov, „Jurʼat“ . ◆ Alimar-don yana oʻsha tabassum bilan, yana oʻsha zavq bilan kuyladi. U. Hoshimov, „Qalbingga quloq sol“ .

2 Huzur, nashʼa, gasht. ◆ Yashash zavqin bil-moq boʻlsang, Fan togʻiga intilgin. Yo. Mir-zo . ◆ Samandarov zavq qilib kuldi va bolani qoʻlidan tortib olib, bagʻriga bosdi. A. Qah-hor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ .

3 Qiziqish, maroq, ishtiyoq; ruhiy koʻta-rinkilik. ◆ Maʼruzachi zavq bilan soʻzlamoq-da. n Yoʻlchi nayni labiga qoʻyib, butun zav-qi bilan chala ketdi. Oybek, Tanlangan asarlar.

Zavqini keltirmoq Kayfiyatini yaxshi-lamoq, ruhini koʻtarmoq. Bahorda koʻm-koʻk maysa bilan qoplangan dalalar, kuzda oltin-rang boshoqlarning shovullashi kishining zav-qini keltirar edi. Gazetadan.

Antonimlari

ЗАВҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

zavq
1 удовольствие, наслаждение; приподнятое настроение; ◆ zavq olmoq, zavq qilmoq получать удовольствие; ◆ dokladchi zavq bilan soʻzlamoqda edi докладчик говорил с пафосом; ◆ zavq surmoq получать удовольствие; ◆ zavq qilib eshitmoq слушать с наслаждением;
2 вкус (чувство изящного); ◆ u nozik zavq egasi он человек с тонким вкусом;
3 сильное желание, влечение; большая охота; ◆ ishga zavq bilan kirishmoq приступить к работе с большой охотой.