zeb

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

zeb

Etimologiyasi

ZEB 'Bezak' maʼnosini anglatadigan bu ot ПРСda [zib] shaklida (264), ТжРСda zeb shaklida (153) keltirilgan; oʻzbek tiliga tojik tilidagi shakli olingan (OʻTIL, 1,303).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

|f. j — ziynat; husn

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Bezak, koʻrk, oroyish. ◆ Odob — kishining zebi. Maqol . n ◆ Nuqta qoʻy nazmingga, Erkin, Muxtasarlik soʻzga zeb, Yoʻqsa, tong otguncha shering Boʻlgʻu-si doston qadar. E. Vohidov, „Muhabbat“ .

Zeb bermoq 1) bezamok, yasatmok◆ \Yor-mat\ Otga chigʻanoqli asboblarni taqib, yolini qizil lattalar bilan oʻrab, otning atrofida aylanib, unga juda zeb berdi. Oybek, Tanlangan ◆ asarlar. [Alimat kar-von] Oʻzi oʻlguday ot-aravaga ishqiboz. Top-ganini otiga sarflab, aravaga zeb beradi. Shuhrat, „Jannat qidirganlar; 2) pardoz-andoz qilmoq, oro bermoq“ . ◆ Oʻziga zeb berib kiyingan oʻrta yoshlardagi amerika ofitseri gazeta oʻqib oʻtirardi. Shuhrat, „Shinelli yillar“ . ◆ [Fazliddin] Ahlirastaga va yosh boy-vachchalarga yarasha durustgina kiyinadi, le-kin oʻziga ortiqcha zeb bermaydi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

Antonimlari

ЗЕБ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

◆ zeb:
zeb bermoq украшать, наряжать, приукрашивать; ◆ oʻziga zeb bermoq наряжаться, приукрашиваться; ◆ kiyimga zeb bermoq красиво одеваться; приобретать хорошую, добротную одежду.