zebo

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ze-bo

Etimologiyasi

ZEBO Bu sifat tojikcha zeb otiga (q.) -o qoʻshimchasini (ТжРС, 543) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, asli 'bezakli' maʼnosini, hozir esa 'gʻoyat goʻzal' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 303).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

\f. Uoj — chiroyli] 1 Gʻoyat goʻzal, barno, kelishgan. ◆ [Samandarning\ Quvonchdan chaqnagan koʻzlari oldida oʻsha izlagani zebo qiz namoyon boʻldi. S. Karomatov, „Qalbimda quyosh“ . ◆ Kiyganida zebo qizlar yangi liboslar, Oʻzbek dilin saxovatin minnat-la eslar. M. Shayxzoda .

2 Xushmanzara, koʻrkam, chiroyli. ◆ Zebo oʻlka. sht Koʻklam qizi yuz ochdi, musaffo be-zanibdir, Egnida yashil jomasi zebo bezanib-dir. Habibiy . ◆ Bahor naqqoshi yana qoʻliga moʻyqalamini olib, tabiat qoʻyniga zebo naqshlar sola boshladi. M. Osim, „Karvon yoʻllarida“ .

3 Zebo (xotin-qizlar ismi).

Antonimlari

ЗЕБО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

zebo
книжн.
1 красивый; стройный; изящный;
2 красавица;
3 Зебо (имя собств. женское).