zerikarli
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]ze-ri-kar-li
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- Kishini zeriktiradigan, toqatini toq qiladigan; qizigʻi yoʻq. ◆ Zeri-karli kitob. Zerikarli suhbat. n ◆ [Umma-ta,sh\ Radio eshitib, hordigʻini chiqarmoqchi edi, zerikarli mavzuda suhbat ketayotgan ekan. Shuhrat, „Jannat qidirganlar“ . ◆ Birinchi kun juda zerikarli oʻtdi. M. Hazratqulov, „Jurʼat“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ЗЕРИКАРЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
zerikarli
скучно; // скучный, надоедливый; ◆ mashgʻulot zerikarli oʻtdi занятия прошли скучно.