zigʻir

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

zi-gʻir

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Poyasidan tola, urugʻidan moy, yogʻ olinadigan bir yillik oʻsimlik. ◆ Zigʻir ekmoq. n ◆ Rais, kolxoziga plan berilmagan boʻlsa-da, ozroq zigʻir, kunjut ektirayotga-nini, bitta eski juvozni ham saqlab qolib, ishlatayotganligini aytdi. S. Nurov, „Nar-von“ . ◆ Nilufar dalalar yangi kamalak, Dehqon maftun boqar zigʻir guliga. N. Narzullayev, „Saylanma“ .

2 Shu oʻsimlikning urugʻi, hosili. ◆ Lakana yigitning kiyimlaridan zigʻir yogʻining hidi keladi, uning kasbi juvozkash. P. Qo-dirov, „Yulduzli tunlar“ . ◆ Kavushsimon sham-donga zigʻir yogʻi quyilib, paxta pilik yoqil-gan boʻlsa ham, juvozxona ichi qizgʻish qoron-gʻi edi. N. Fozilov, „Oqim“ .

Zigʻir yogʻdek koʻngilga (yoki meʼdaga) teg-moq Gap-soʻzi, xatti-harakati bilan jon-dan bezor qilmoq, jonga tegmoq. [ ◆ Mullaroʻ-zi Mulladoʻstga:] Hozir bu boyvachchangiz ham meʼdaga zigʻir yogdek tegib turibdi. Hamza, „Maysaraning ishi“ .

Antonimlari

ЗИҒИР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

zigʻir
1 лён (посевной); // льняной; ◆ zigʻir tolasi льняное волокно; ◆ moy olinadigan zigʻir масличный лён; ◆ uzun tolali zigʻir или ◆  baland poyali zigʻir лён-долгунец; ◆ past poyali zigʻir или ◆ qisqa tolali zigʻir лён-кудряш; ◆ zigʻir moy льняное масло;
◆ 2: zigʻir day чуточку, немножечко, самая малость (букв. величиною с льняное семечко); ◆ zigʻirday manfaat koʻrmadi он не получил ни малейшей выгоды (пользы); ◆ zigʻirday boʻlib menga aql oʻrgatasanmi?! ты сам ещё маленький, а хочешь учить меня?!