ziyoratgoh

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

zi-yo-rat-goh

Etimologiyasi

ZIYORATGOH Bu ot 'sigʻinish, ehtirom bildirish uchun borish' maʼnosini anglatadigan arabcha ziyorat oti bilan (ARS, 338) 'joy' maʼnosini anglatadigan tojikcha goh otidan (ТжРС, 104) tuzilgan boʻlib, 'sigʻinish uchun boriladigan muqaddas joy' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 305).    „
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

\a.+ f. - sigʻi-

niladigan, ziyorat qilinadigan joy] 1 Ziyorat qilinadigan muqaddas joy, tabarruk qadamjo (aziz-avliyolarning maqbara-si yoki tugʻilgan, yashagan joyi). ◆ "Zangi bobo" ziyoratgohi bir maqbaradir. M. Muhammad-jonov, „Turmush urinishlari“ . ◆ Kecha-kunduz ziyoratgoh gavjum boʻlar odamga. U. Ismoi-lov, „Saylanma“ .

2 Kishilar koʻp boradigan, yigʻiladi-gan muʼtabar joy. ◆ Begimqul oʻzbek oʻgʻloni boʻlsa ham, uning qoni Belorussiya tuprogʻiga toʻkildi. Shu boisdan uning qabri belorus-lar uchun ziyoratgohga aylandi. N. Safarov, „Olovli izlar“ .

Antonimlari

ЗИЁРАТГОҲ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

ziyoratgoh
рел. место паломничества, святое место, место поклонения; гробница святого; ◆ U vaqtda bu yerlar ziyoratgoh edi (А. Ќаћћор, «Сароб») В ту пору эти места были местами поклонения.