zuhd
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
zuhd
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
arab. – dindorlik, taqvodorlik;
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Dunyoga bemayl, behavas boʻlishlik, nafsini tiyishlik; taqvodorlik. ◆ Ahli nabi odamzodni Zuhd yoʻliga chorladi. E. Vohidov, „Sharqiy qirgʻoq.“ ◆ Qoʻqondagi ahli zuhdning dami ichiga tushib ketdi. K. Yashin, „Hamza.“
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЗУҲД. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.