zuhd

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

zuhd

Etimologiyasi

arab. – dindorlik, taqvodorlik;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Dunyoga bemayl, behavas boʻlishlik, nafsini tiyishlik; taqvodorlik. ◆ Ahli nabi odamzodni Zuhd yoʻliga chorladi. E. Vohidov, „Sharqiy qirgʻoq.“ ◆ Qoʻqondagi ahli zuhdning dami ichiga tushib ketdi. K. Yashin, „Hamza.“

Antonimlari

ЗУҲД. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.