zulf
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
zulf
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
f. — jingalak soch; gajak
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
kt. 1 Ayollarning ikki chakkasida, quloq-lari atrofida jingalak holda osilib tush-gan jamalagi. ◆ Gʻulomjon qizning chap qulo-gʻini toʻsib turgan jingalak zulfiga tikilib toʻxtadi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o. ◆ Qora zulfim eshilgandir tol-tol, Kelgan hokim, bu soʻzlarga quloq sol. "Shirin bilan Shakar" .
2 Umuman, qizlarning sochi, kokili. ◆ Uning [qizning] qora zulfi par yostiqning turli tomoniga tartibsiz suratda toʻzgʻib.. koʻzlari bir nuqtaga tikilgan. A. Qodiriy, „Utgan kunlar“ . ◆ Navroʻzda qizaloqlar tolbarg-dan kokil, binafshadan isirgʻa, qoqilardan zulf qilib, chambar taqadilar. Gazetadan .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЗУЛФ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.