zulfin

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

zul-fin

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

\f. — eshik halqasi,

zanjiri] Qulf osish yoki eshikni berki-tish uchun eshikka va uning kesakisiga, ikki tabaqali eshikda \ar ikki tabaqaga oʻrnatiladigan kichkina halqasimon temir va unga osilgan zanjir. Turobjon eshikdan hovliqib kirar ekan, yaktagining yengi zul-finga ilinib, tirsakkacha yirtildi. A. Qahhor, Anor. ◆ U[Munavvar] eshikning zulfini-ni tushirdi-da, eriga yoʻl berdi. S. Anorbo-yev, „Mehr“ . ◆ Bir mahal Naziraning qoʻli eshik zulfiniga tushdi-yu, zarb bilan oʻziga tort-di. D. Nuriy, „Osmon ustuni“ .

Antonimlari

ЗУЛФИН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

zulfin
цепной запор двери, дверная цепочка.