zulm

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

zulm

Etimologiyasi

[arab. — jabr-sitam; adolatsizlik]

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Hukmdor va hokimlarning fuqaroga, zolimlarning mazlumlarga koʻrsatgan jabri; shafqatsizlik, istibdod. ◆ Zulm zindondan yomon. Maqol . ◆ Aholi gʻalayonga keldi, qoʻrqqanidan emas, zulmga, zoʻrlikka, haqiqatsizlikka chidamaganidan gʻalayonga keldi. M.Ismoiliy, „Fargʻona t“ . ◆ Hamma oʻz bilganicha qichqiradi, zulmdan, jabrdan shikoyat qiladi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

2 Umuman, jabr-sitam, ezish; adolatsizlik. ◆ Kundoshlik zulmi. Zulm qilmoq (oʻtkazmoq) . ◆ Birov zulm qilsa, birov rahm qilarkan; birov osh bersa, birov non berarkan. Oydin, „Qandolatning hikoyasi“ . ◆ Maʼshuq ahliga yarashmas doimo zulmu jafo. Xamza . ◆ Odamlarga oʻtkazgan zulmi uchun Olaxoʻja xalq oldida javob bermay hech qayoqqa ketmaydi. P.Tursun, „Oʻqituvchi“ .

Zulm koʻrmoq (yoki tortmoq, chekmoq) Nohaq jabrlanmoq, ezilmoq. ◆ Ayollar oʻtmishda hammadan koʻp zulm koʻrgan, hammadan koʻp jaholatda qolgan. P.Tursun, „Oʻqituvchi“ .

Antonimlari

ЗУЛМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

zulm
гнёт, угнетение, тирания, насилие; жестокость;◆ zulm qilmoq, zulm etmoq угнетать, притеснять, тиранить, мучить (кого-л.); ◆ zulm tortmoq (или koʻrmoq, chekmoq) терпеть гнёт, насилие, переносить страдания, муки.