diyonat

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

di-yo-nat

Etimologiyasi

[ arab. - din, eʼtiqod; diniy taʼlimot, ishonish ]

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Vijdon, vijdonlilik, insof. ◆ Diyonati yoʻq odam, ◆ Boy deganda diyonat boʻlarmidi. S. Karomatov, „Bir tomchi qon.“ ◆ Jamshid Begimqulovga insof, uning xoʻjayiniga diyonat tilab, xonadondan chiqdi. "Yoshlik". ◆ Dunyoda diyonat hali mavjuddir, hali mard yigitlar yashab yuribdi. A. Oripov, „Yillar armoni.“ ◆ Uning rahbarligida barpo etilayotgan mustaqil oʻzbek davlati uch zabardast asosda — diyonat, adolat va intizom negizida qad koʻtarmoqda. Gazetadan.

Diyonatini yutmoq Vijdonini sotmoq, vijdonsizlarcha ish tutmoq.

2 Diniy qonun-qoidalarga qatʼiy rioya etish; dindorlik, taqvodorlik. ◆ Boʻtam, moʻminlar Muhammad yoʻlidan chiqib ketyapti. Xotinlarda diyonat qolmadi. S. Ahmad, „Hukm.“ ◆ Menda boshqalarning oʻgʻlini darraga yotqizish chogʻida koʻndalang keladigan vijdon bor, din bor, diyonat bor. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar.“ ◆ Islom dini — bu ota-bobolarimizning dini, u biz uchun ham imon, ham axloq, ham diyonat, ham maʼrifat ekanligini unutmaylik. Gazetadan.

Antonimlari

ДИЁНАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

diyonat
1 честность, добросовестность; совесть, честь; ◆ ~ini yutmoq пойти на сделку с совестью;
2 религиозность, набожность; благочестие.