sahroyi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
sah-ro-yi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
arab. – sahroga tegishli, sahroda boʻladigan;
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Sahroda yashaydigan. ◆ Sahroyi xalqning qishlovlariga ot qoʻyib, minglab qoʻylarni oʻlja haydashni sevadi. Oybek, „Navoiy.“ ◆ Sahroyimoʻgʻul ashʼor tinglashdan qochdi! — dedi kulib Sultonmurod. Oybek, „Navoiy.“
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
САҲРОЙИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
sahroyi
1 степной; // степняк, кочевник, житель пустыни; ◆ sahroyi xalq степной, народ, кочевни; ◆ Sen oʻzbek ekansan - yurgan sahroyi («Равшан») Ты, оказывается, узбек, бродячий степняк;
2 перен. деревенщина, ◆ sahroyi-gul простак-деревенщина; Saxroyi bolalar shumlikni bilmaydi (П. Турсун, «Ўќитувчи») Деревенские парни простодушны, бесхитростны.