калачик
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
ка-ла-чик
Aytilishi
Etimologiyasi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
калачик м
1 уменъш.-ласк. от калач;
2 в знач. нареч. ◆ ~ом gʻuj (gʻujanak) boʻlib, oyoq-qoʻlini bir yerga yigʻib; свернуться ◆ ~ом gʻuj (gʻujanak) boʻlib yotmoq, kulchaday boʻlib yotmoq.