окружающий
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
ок-ру-жа-ю-щий
Aytilishi
Etimologiyasi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
окружающ/ий , -ая, -ее
1 прич. от окружить;
2 в знач. прил. oʻrab olgan, oʻrab turuvchi, atrofdagi, yonveridagi; ◆ ~ий мир atrofidagi muhit, oʻrab olgan sharoit;
3 в знач. сущ . ◆ ~ие мн. atrofdagi odamlar; ◆ ладить с ~ими atrofdagilar bilan yaxshi munosabatda boʻlmoq, chiqishmoq;
4 в знач. сущ.◆ ~ее с atrofdagi narsalar, atrofdagi muhit, sharoit;◆ равнодушие к ~ему atrofdagi hamma narsaga loqaydlik; (всё) ◆ ~ее радовало его atrofdagi hamma narsa uni quvontirar edi.