olma

Oʻzbekcha (uz)

Olma

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ol-ma

Etimologiyasi

Qadimgi turkiy tildagi ol- "olmoq" feʼlidan -ma qoʻshimchasi bilan tuzilgan soʻz. Qadimgi manbalarda olmila shakli ham bor. Olmila soʻzining etimologiyasi aniq emas.^{[manba kerak]}

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. Atirgullilar oilasiga mansub koʻp yillik mevali daraxt. ◆ Olma koʻchati. ◆ Bu olmalar hosilga kirgach, besh-olti yil oʻtishi kerak. Saida Zunnunova, „Olov“ .
2. Shu daraxtning mevasi. ◆ Oq olma. Qizil olma. ◆ Juvon qoʻlidagi olmani ustma-ust bir necha martaba tishladi va chala chaynab yutdi. Abdulla Qahhor, „Ming bir jon“ . ◆ Olma sharbati organizmni baquvvat qiladi. "Saodat" .
3. Kekirdak olmasi ayn. qushtomoq. Olma guli:
   1. pushti rang. ◆ Olma gulli roʻmol.
   2. olma gullagan payt. ◆ Toʻylari olma gulida boʻlgan edi.
4. Olma choy. Olma qoqidan qovurib tayyorlangan choy. ◆ Suvi qochgan non, olma choy bilan nonushta qilishayotganda Gadoyboy paydo boʻldi. Hamid Gʻulom, „Feruza“ .

Antonimlari

ОЛМА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Botanika

olma

Tillarda

Meva

• Inglizcha: apple
• Ispancha: maza
• Italyancha: mela
• Niderlandcha: appel
• Portugalcha: maçã
• Suaxilicha: mboni

• Qirgʻizcha _ky : Алма
• Ruscha _ru : Яблоко

Ruscha _ru

olma
1 яблоко; // яблочный; yetilgan (или pishgan) ◆ olma спелое яблоко; ◆ olma choy фруктовый (яблочный) чай; ◆ olma shinni яблочный бекмес;
2 яблоня; // яблоневый; ◆ bir tup olma одна яблоня; ◆ Namangan olma бот. яблоня Недзвецкого; ◆ 

• olma, pish, ogʻzimga tush поспей, яблочко, да упади мне в рот (так подшучивают над ленивым человеком); ◆ kekirdak olmasi адамово яблоко; ◆ olma guli 1) яблоневый цвет, цветение яблонь; 2) розовый; ◆ koʻzlari olma-kesak teradi глаза его бегают, он беспокойно озирается.