olma
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ol-ma
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Qadimgi turkiy tildagi ol- "olmoq" fe'lidan -ma qoʼshimchasi bilan tuzilgan soʼz. Qadimgi manbalarda olmila shakli ham bor. Olmila boʼlsa etimologiyasi aniq emas.[manba kerak]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Atirgullilar oilasiga mansub koʻp yillik mevali daraxt. ◆ Olma koʻchati. m ◆ Bu olmalar hosilga kirgach, besh-olti yil oʻtishi kerak. S. Zunnunova, „Olov“ .
2 Shu daraxtning mevasi. ◆ Oq olma. Qizil olma. ◆ Juvon qoʻlidagi olmani ustma-ust bir necha martaba tishladi va chala chaynab yutdi. A. Qahhor, „Ming bir jon“ . ◆ Olma sharbati organizmni baquvvat qiladi. "Saodat" .
- Kekirdak olmasi ayn. qushtomoq. Olma guli I) pushti rang. ◆ Olma gulli roʻmol ; 2) olma gullagan payt. ◆ Toʻylari olma gulida boʻlgan edi.
- Olma choy Olma qoqidan qovurib tayyorlangan choy. ◆ Suvi qochgan non, olma choy bilan nonushta qilishayotganda Gadoyboy paydo boʻldi. H. Gʻulom, „Feruza“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ОЛМА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Botanika[tahrirlash]
olma
Tarjimalari[tahrirlash]
Tillarda[tahrirlash]
- Qirgʻizcha ky : Алма
- Ruscha ru : Яблоко
Ruscha ru
olma
1 яблоко; // яблочный; yetilgan (или pishgan) ◆ olma спелое яблоко; ◆ olma choy фруктовый (яблочный) чай; ◆ olma shinni яблочный бекмес;
2 яблоня; // яблоневый; ◆ bir tup olma одна яблоня; ◆ Namangan olma бот. яблоня Недзвецкого; ◆
- olma, pish, ogʻzimga tush поспей, яблочко, да упади мне в рот (так подшучивают над ленивым человеком); ◆ kekirdak olmasi адамово яблоко; ◆ olma guli 1) яблоневый цвет, цветение яблонь; 2) розовый; ◆ koʻzlari olma-kesak teradi глаза его бегают, он беспокойно озирается.