поводок
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
по-во-док
Aytilishi
Etimologiyasi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
поводок м, р. -дка
1 уменъш. от ◆ повод II; натянуть ~ jilovni (tizginni) tortmoq; ◆ вести коня за ~ otni jilovidan ushlab bormoq (jilovlab yurgizmoq);
2 it tasmasi (arqoni, zanjiri); спустить собаку с поводка itni (zanjir yoki arqondan) boʻshatib yubormoq, qoʻyib yubormoq.