полюбить
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
по-лю-бить
Aytilishi
Etimologiyasi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
полюби/тъ, -люблю, -любишь сов. кого-что
1 sevmoq, sevib qolmoq, koʻngil qoʻymoq;◆ ~ть с первого взгляда bir koʻrishda sevib qolmoq; ◆ она ~ла другого u (qiz) boshqani sevib qoldi, u boshqaga koʻngil qoʻydi;
2 berilib (qiziqib) ketmoq, ishqivoz boʻlib qolmoq; ◆ ~ть музыку muzikaga ishqivoz boʻlib qolmoq; ◆ я сразу ~л чтение men tezda oʻqishga (mutolaaga) berilib ketdim.