проучить

Ruscha (ru)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

про-у-чить

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

проучи/ть , -учу , -учишь сов.
1 (несов. проучивать) кого-что разг. aql oʻrgatib qoʻymoq, adabini (tazirini) bermoq; ◆ ~ть озорника shoʻx (toʻpolonchi) bolaning adabini bermoq;
2 что birmuncha vaqt oʻqimoq, oʻqib, oʻrganib oʻtirmoq; ◆ весь вечер ~л уроки kechqurun faqat dars tayyorlash bilan band boʻldi.