случить
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
слу-чить
Aytilishi
Etimologiyasi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
случить сов. (несов. случать ) кого qochirmoq, choptirmoq; ◆ ~ кобылицу с жеребцом biyani aygʻirdan qochirmoq; biyaga aygʻirni choptirmoq.