-u
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
-u
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
-U ◆ (unli tovushlardan keyin -yu)
1 bogʻl. Teng huquqli ikki soʻz yoki ran boʻlagini oʻzaro bogʻlab, „va“ maʼnosida qoʻllanadi. ◆ Yeru koʻk. Yoshu qari. Kechayu kunduz. Toʻqson beshu oʻndan uch foiz. n ◆ Qir-adirda oʻgplar mening qoʻyu qoʻzim. Islom shoir .
2 bogʻl.-yukl. Qiyos zid maʼnoli gaplarni taʼkid maʼnosi bilan bogʻlash uchun qoʻllanadi}}. ◆ Men ham shuni oʻylayapman-u, ikkinchi yoqdan Sheraliga qarab turib, ham rahmim keladi, ham havasim. S. Karomatov, „Oltin qum“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
-У. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.