-u

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

-u

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

-U ◆ (unli tovushlardan keyin -yu)

1 bogʻl. Teng huquqli ikki soʻz yoki ran boʻlagini oʻzaro bogʻlab, „va“ maʼnosida qoʻllanadi. ◆ Yeru koʻk. Yoshu qari. Kechayu kunduz. Toʻqson beshu oʻndan uch foiz. n ◆ Qir-adirda oʻgplar mening qoʻyu qoʻzim. Islom shoir .

2 bogʻl.-yukl. Qiyos zid maʼnoli gaplarni taʼkid maʼnosi bilan bogʻlash uchun qoʻllanadi}}. ◆ Men ham shuni oʻylayapman-u, ikkinchi yoqdan Sheraliga qarab turib, ham rahmim keladi, ham havasim. S. Karomatov, „Oltin qum“ .

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]

Ruscha ru

-u
союз соед.
1 и; да; uyga boraman-u kelaman я пойду домой и (быстро) приду; besh-u uch — sakkiz пять да три — восемь; yosh-u qari стар да мал; стар и млад;
2 но, однако; men buni bilaman-u aytmayman я знаю об этом, но не скажу.