-u
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]-u
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]-U ◆ (unli tovushlardan keyin -yu)
1 bogʻl. Teng huquqli ikki soʻz yoki ran boʻlagini oʻzaro bogʻlab, „va“ maʼnosida qoʻllanadi. ◆ Yeru koʻk. Yoshu qari. Kechayu kunduz. Toʻqson beshu oʻndan uch foiz. n ◆ Qir-adirda oʻgplar mening qoʻyu qoʻzim. Islom shoir .
2 bogʻl.-yukl. Qiyos zid maʼnoli gaplarni taʼkid maʼnosi bilan bogʻlash uchun qoʻllanadi}}. ◆ Men ham shuni oʻylayapman-u, ikkinchi yoqdan Sheraliga qarab turib, ham rahmim keladi, ham havasim. S. Karomatov, „Oltin qum“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]-У. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.