achishmoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
a-chish-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Achib, jizillab ogʻrimoq. ◆ Yaram achishyapti. m -Bas, Oʻroz, koʻzimni koʻr qildi tutun,— Yoʻlchi yum-yum yosh toʻkib, achishgankoʻzlarini ishqalab, turtina-turtina, eshikni tepib ochdi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ U goh qoʻlini qoʻliga ishqalardi, goh toʻxtamay chopardi, goh achishgan.. yuzlarini siypalardi. Sh. Rashidov, „Boʻrondan kuchli“ .
- Ichi achishmoq 1) qorin ochligidan ichi jizillab ogʻrimoq. [Yoʻlchi] Qorni ochganligidan, ichi achishib, qandaydir behuzurlik sezdi. Oybek, Tanlangan asarlar; 2) achinish, rahm hissini tuymoq. ◆ Ona oʻgʻlining ahvoliga qarab, ichi achishdi. S. Ahmad, „Choʻl shamollari“ . Yuragi achishmoq ayn. joni (yoki ichi, yuragi) achimoq q. achimoq. .. mana shu jafokash xotinning yoshi qaytganida yolgʻiz qolayotganiga yuragi achishardi. S. Zunnunova, Olov.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
OʻTIL
Feʼl[tahrirlash]
achishmoq