ahmoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ah-moq

Etimologiyasi

a. z*-" I — esi past, tentak

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. Aql bilan ish qilmaydigan, aqlga zid, bemaʼni ishlar qiladigan, shunday ishlarga yoʻl qoʻyadigan. ◆ Esing kirmadi sen ahmoqning. Boshimizni baloga qoʻyib, oʻzing bu yoqlarda tuproqqa qorishib yuribsan. S. Ahmad, „Ufq“ .

Ahmoq qilmoq Laqillatmoq, aldamoq. ◆ Innaykin, ishim bitdi, eshagim loydan oʻtdi, deb oʻzini laqillatib ketaverardim. Hamza, „Boy ila xizmatchi“ .

1. Haqorat ifodalaydi. -Ablah odam ekansan! — dedi [imom]. -Siz ham ahmoq mulla ekansiz! — dedi Safar boʻzchi. A. Qodiriy, Mehrobdan chayon.

Sinonimlari

tentak

Antonimlari

OʻTIL

Feʼl

ahmoq

Sifat

ahmoq

Tarjimalari

• Evenkicha: акарӣ
• Turkcha: aptal
• Yoqutcha: акаары

Ruscha _ru

ahmoq
дурак, глупец; // глупый; ◆ ~larning ahmogʻi дурак дураком, набитый дурак; ◆ ~qa toʻqmoq шутл. силомер (ударный); ◆ ~qa Toʻytepa nima yoʻl погов. (букв. расстояние до Той-тюбе дураку нипочём) дураку всё нипочём; ◆ ~ni urma, soʻkma, ishga sol погов. не бей, не брани дурака, а заставь работать; ◆ ~ning katta-kichigi yoʻk погов. дураки не делятся на больших и малых (т. е. все дураки одинаковы); ◆ ~ boʻlmoq 1) быть одураченным, остаться в дураках; 2) сглупить; ◆ ~ qilmoq дурачить, одурачить; ◆ ~ ~ emas, ~ni ~ qilgan ~ посл. дурак не тот, кто дурак, а тот, кто его дурачит; ◆ ~qa chiqarmoq причислять (кого-л.) к дуракам.