aralashmoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

a-ra-lash-moq

Feʼl

aralashmoq

Etimologiyasi

ARALASH- ’bir—birining orasiga kirib, birla-shib ket-’. Katta ukam juda kirishimli, hayerga bor-sa, odamlar bilan tezda aralashib k ye t a d i. Bu feʼl eski oʻzbek tilida ara otidan (Devon, I, 300) -la qoʻshimchasi bilan yasalgan feʼlga ’birga’ maʼnosini ifodalovchi -sh qoʻshimchasini qoʻshib qosil qilingan; keyinchalik a unlilari ä unlilariga almashgan: (ara + la- = arala-) + sh- = aralash- > äräläsh-.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. Bir-biriga qoʻshilmoq. ◆ Ikki tomon qoʻylari aralashibketdi. n Koʻchalarda nayzabozlik jangi boshlanib.. yarim kechaga borganda, ikki tomon aralashibketdi. A. Qahhor, «Oltin yulduz» .

Biror guruh, toʻda va sh.k. ga qoʻshilmoq, kirmoq. {{misol|Oʻqimaydiyam, ishlamaydiyam bu takasaltanglar. Sen nimaga bularga aralashibqi.i)ing ? |[[w:" Yoshl i k". ◆ Odamlargaham aralashmay, bir chekkaga borib, boshini egiboʻtiraverdi. " Yoshl i k". Odamlargaham aralashmay, bir chekkaga borib, boshini egiboʻtiraverdi. S. Ahmad, «Ufq» . ◆ Harom aralashganturmushda baxt boʻlmaydi. S. Zunnunova, «Olov» .

Bosh qoʻshmoq; qotishmoq, qatnashmoq (gap, soʻz, ish va sh.k. ga). ◆ Noiloj mening ham aralashishimgatoʻgʻri keldi. Gazetadan . \Yormat:\ Bu oilada nima sir oʻtsa, barchasi menga ayon. Toʻy, aza — barisiga aralashaman. Oybek, Tanlangan asarlar.

4 Aloqa, munosabatda boʻlmoq; odamlarga qoʻshilmoq. ◆ Anvar oʻz tengi bolalar bilan oz aloqa qilar, ularga kam aralasharva ortiqcha oʻynab kulmas edi. A. Qodiriy, «Mehrobdan chayon» . ◆ Oqibatda mahallaga chiqib aralashibyurishdan ham tortildim. Gazetadan .

Antonimlari

OʻTIL

Tarjimalari

Ruscha _ru

aralashmoq
1 смешиваться, перемешиваться; olomonga aralashib ketmoq смешаться с толпой;
2 вмешиваться, соваться, впутываться; ◆ gapga ~ вмешиваться в разговор; ◆ oʻzgalarning ishiga ~ вмешиваться не в своё дело;
3 принимать участие (в чем-л.); быть причастным (к чему-л.), быть замешанным (в чем-л.); u bu ishga aralashgan emas он не принимал участия в этом деле; он не причастен к этому делу;
4 быть общительным; u odamlarga aralashmaydi он не общителен, он не общается с людьми;
5 разг. путаться связываться, водиться (с кем-л.); yomon odamlarga aralashma! не связывайся с плохими людьми!