armugʻon

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ar-mu-gʻon

Etimologiyasi

fors. ارمغان — sovgʻa, tuhfa.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

kt. nazm. Sovgʻa, tortiq, tuhfa. ◆ Bugunim yaxshi, aminmanki, ertaga hayot menga oʻz armugʻonlaridan yana qanchasini tayyorlab turibdi. Asqad Muxtor, „Davr mening taqdirimda“ . ◆ Uch oʻgʻlondir Andijon, Namangan-u Fargʻona, Yurtga aylar armugʻon Million tonna durdona. Yodgor Mirzo, „Oʻgʻil mehri“

Antonimlari

OʻTIL

Tarjimalari

• Turkcha: armağan

Ruscha _ru

armugʻon
книжн. дар, подарок, подношение.