bekitiqcha
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]be-ki-tiq-cha
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]rvsh. Kishi (oʻzgalar) bilmaydigan qilib, boshqalardan yashirib; yashirin, pinhona. ◆ Qizning fe’li-atvorini, yurish-turishini ochiq va bekitiqcha.. uzoq ta’qib etdi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ ◆ Bu kishi endi "xudojoʻy" boʻlib qoldilar. Besh vaqt bekitiqcha namoz oʻqiydilar. Oʻtkir Hoshimov, „Ikki eshik orasi“ ◆ Hasan choyxonachi hind choyini haliyam bekitiqcha sotar ekan-da. Xayriddin Sultonov, „Onamning yurti.“ ◆ Hozir esa, boshqalar nazarida, yigit bekitiqcha ravishda bularni [ayollarni] poylab turgandek boʻldi. H. Nuʼmon va A. Shorahmedov, „Ota“
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]БЕКИТИҚЧА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]OʻTIL