bekorchi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
be-kor-chi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
BEKORCHI, BEKORCHILIK ’ k bekor
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Ishsiz, bekor yuruvchi, qoʻli boʻsh.◆ Bekorchidan bezib qoch, Chaqimchidan — koʻchib. Maqol. n◆ Qayoqqa qarasang, kam-bagʻal, bekorchi, nota zor odamlarni koʻrasan. Oybek, Tanlangan asarlar.◆ Oshxonada mudir edi — boʻshatishdi, hozir uyda, bekorchi. S. Anorboyev, Oqsoy.
2 koʻchma Foydalanilmay, ishlatilmay yotgan; ortiqcha; keraksiz.◆ Menda bekorchi pul yoʻq. Bekorchi qogʻoz.
3 Asos-haqiqati yoʻq; shunchaki, shunchaki aytilgan.◆ Bekorchihazil chinga aylanibketdi, axir. "Askiya".
- Bekorchi gap Asos-isboti yoʻq gap; tagi puch gap, boʻlmagʻur, yolgʻon gap.◆ Bekorchi gap-larni qoʻying, kasal boʻlmasangiz, nega kel-dingiz? A. Muxtor, Chinor.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
БЕКОРЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Sifat[tahrirlash]
bekorchi
- Turkcha: aylak
Ruscha ru
bekorchi
1 бездельник, праздно шатающийся;
2 пустой, вздорный, необоснованный;
3 свободный, лишний (о деньгах) ;
4 ненужный; ◆ bekorchi qogʻoz ненужная бумага.