belamoq
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]be-la-moq
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]BELA- I 'beshikka oyoqbogʻ, qoʻlbogʻ bilan bogʻlab yotqiz-’. Bolasini b ye l a b uxlatdi. Bu feʼl qadimgi turkiy tilda mavjud boʻlib, 'yoʻrgak’ maʼnosini ang — latgan be: otidan -lä qoʻshimchasi bilan yasalgan (ЭСТЯ, II, 112); keyinroq ye: unlisining choʻziqlik belgisi yoʻqolgan (Devon, III, 286): be: + lä = be:lä- > belä-
BELA- II q. bula-.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- I Chaqaloqni beshikka yotqizib, qoʻlbogʻ, oyoqbogʻ bilan bogʻlamoq.◆ Salima oʻz bolasini beshikka beladi. R. Fayziy, Sen yetim emassan.◆ Jubaroy qizchasini beshikka beladi-da, oshga unnab ketdi. "Oʻzbekiston qoʻriqlari".
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]be-la-moq
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- II 1 Yuqadigan narsalarga (un, tuproq, boʻyoq singari) botirib, qo-rishtirib yoki bulgʻab, hamma yogʻini shu narsa bilan qoplamoq; bulamoq, chapimoq. ◆ Tuproqqa belamoq. Qonga belamoq. n Butun Oltinsoyga mazax boʻlganingni bilasan-mi? Or-nomusimizni loyga belading, dogʻi oʻlguncha ketmaydigan boʻldi. Sh. Rashidov, Boʻrondan kuchli.◆ Endi eshikdan bir qadam nari jilsang, pichoqni toʻrt joyingga ura-man-u, taningni qoningga belayman. P. Tursun, Oʻqituvchi.
- koʻchma s.t. Boshdan-oyoq oʻramoq, kiyintirmoq; qoplamoq.◆ Shoyiga belamoq. n -Voy, ovsar, — dedi entikib. — Men seni zarga belabqoʻyaman, bildingmi? Oʻ. Hoshimov, Ikki eshik orasi.◆ Man noshud bolalarni och, sizni kir-chirga belab qoʻyib, oʻzim oltin-zar taqib yuribman.'S. Nurov, Narvoy.◆ Quyosh yerni nurga belamay, Erkak ketdi janggohga tomon. X. Davron, Qaqnus.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]БЕЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]OʻTIL
Feʼl
[tahrirlash]belamoq belamoq
Ruscha ru
belamoq
1 привязывать (младенца к колыбели, бешику, см. beshik);
2 запачкать, замазать (со всех сторон); обвалять (что-л. в чем-л.); ◆ loyga belamoq вывалять в грязи; ◆ tuproqqa belamoq вывалять в пыли, запылить (всё кругом); ◆ qonga belamoq окровавить (кого-л), избить до крови; goʻshtni unga belab qovurmoq зажарить мясо, обваляв его в муке;
3 одевать с головы до ног, наряжать (в шелка, бархат и т. п.).