bismilloh

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

bis-mil-loh

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Arabchadan – Allohning ismila.
"Bismilloh" so‘zi Bi-ismi-llāhi-rRoḥmāni-rRoḥīymi (Mehribon va Rahmli Allohning nomi bilan) so‘zining Arabchadaki qisqartmasi erur.

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

  1. Qurʼon suralarining va umuman eski kitob, hujjat, xat va shu kabilarning "Allohning nomi bilan" maʼnosidagi boshlanish iborasi ("bismillohi rahmonir rahiym") tarkibidagi soʻz. ◆ [Asad qori:] Boshidan oʻqiyotibman, taqsir. — Qozi Asad qoriga jahl bilan oʻqraydi: -Bismillosi qani? Mirzakalon Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ ◆ Uni shayton, ha-ha, zavoddagi masterovoylar bilan bismillosi yoʻq kitoblar aynitdi! Komil Yashin, „Hamza“ ◆ Bismillo, deb Avazxon Shivirladi Gʻirotga „"Nurali"“
  2. s. t. Biror ishga kirishishda, xususan ovqat yeyishni boshlashda aytiladigan soʻz. ◆ Mirzakarimboyning xotini, harsillab-gursillab, narvonchaning har pogʻonasiga qadam qoʻyganda, "bismillo"ni takrorlab, aravaga oʻtirdi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ ◆ Og‘zidagi nosini tupurib, "bismillo" deganicha, shimining pochasini shimarib, ketmon bilan oʻraga tushdi. Said Ahmad, „Saylanma“
  3. koʻchma s. t. Biror ishning avvali, boshlanishi, muqaddimasi, debochasi. ◆ [Mirzaraim Masturaga:] Pul hali somon.. boʻlib qoladi. Bu hali bismillosi-da. Hamza, „Yallachilar ishi“ ◆ Bu gal ziyofatning bismillosi saryogʻ palovdan boshlanyapti. "Sharq yulduzi" ◆ Uni [sheʼrimni] ranjitmaslik uchun.. ushbu kitobimning bismillosini ham sheʼr bilan boshladim. Shukrullo, „Javohirlar sandigʻi“
    Olishda — bismillo(h), berishda — astagʻfurullo - qarz olishni yaxshi koʻradigan, ammo qaytarishni yomon koʻradigan odamga nisbatan ishlatiladi.

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

БИСМИЛЛОҲ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]

bismilloh

Tillar[tahrirlash]

Ruscha ru

bismillo(h)
1
рел.: ◆ bismillo(h)-ir-Rahmon-ir-Rahim во имя Аллаха, Милостивого и Милосердного (начальные слова суры Корана, ставшие формулой, употерблявшейся в начале книг, писем, документов и т. п.);
2 межд. бисмилла (возглас, произносившийся обычно перед началом любого дела, работы или перед едой);
3 перен. разг. начало, зачин (чего-л.).