bulamoq
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]bu-la-moq
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]BULA- ’hamma tomoniga un, yogʻ kabi yuqadigan narsani tegiz-’. Loʻla kabobni unga b u l a b, koʻraga qoʻydi. Bu feʼl qadimgi turkiy tildagi 'yuqadigan narsa’ maʼnosini anglatgan bul otidan —a qoʻshimchasi bilan yasalgan (ЭСТЯ, II, 255); oʻzbek tilida a unlisi ä unlisiga almashgan: bul + a = bula- > bulä-
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Yuqadigan narsaga botirib yoki belab, hamma yogʻini qoplamoq, aylan-tirib botirmoq.◆ Unga bulamoq. Qaymoqqa bulamoq. yat◆ Qani, nonni sindirib, qaymoqqa bulab-bulab urib olinglar-chi. E. Raimov, Ajab qishloq.◆ Halim eshon yumshoq nonni olcha qiyomiga bulab yerkan.. I. Rahim, Taqdir. ◆ Sochimdan tortib, tuproqqa bulamoqchi meni u xotin. I. Rahim, Chin muhabbat.
2 koʻchma Boʻlar-boʻlmas ayblar bilan qo-ralamoq, asossiz ayblamoq; fosh qilmoq. ◆ Salima yigʻilishda Qodirni rosa buladi.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]БУЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]OʻTIL
Feʼl
[tahrirlash]bulamoq bulamoq
Ruscha ru
bulamoq
1 валять, обваливать (в муке, сухарях и т.п.);
2 пачкать, вываливать (в грязи, в снегу и т.п.).