chandiq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
chan-diq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
CHANDIQ 'yaraning burishib bitgan oʻrni'. Bihi-nidagi ch a n d i h tortishib ketdi shekilli, ing-rab yubordi (Oʻlmas Umarbekov). Bu ot eski oʻzbek tilida 'zich qilib birlashtir—' maʼnosini anglatuvchi chandï— feʼlidan —q qoʻshimchasi bilan yasalgan; keyinchalik a unlisi ä unlisiga almashgan, ï unlisining qattiqlik belgisi yoʻqolgan: chandï— + q = chandïq > chändiq.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
ot
1 Bitgan yaraning oʻrni, izi. ◆ Oshnoning Rangi battar zahil tortibdi, yonogʻidagi chandiq bilinmay ketibdi — ustidan chuqur bir ajin tushibdi. M. M. Doʻst, „Lolazor.“
2 sft. Chandiqli, chandigʻi bor. ◆ Qalandar chandiq peshonasini silab, unga bir zum tikilib qoldi. O. Yoqubov, „Koʻhna dunyo.“
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЧАНДИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.