chiq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
chiq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
taql. s. Baʼzi qushlarning say-rashi, yengil narsalarning biror narsaga urilishidan chiqqan va shunga oʻxshash tovushlarni ifodalaydi. ◆ Qulf chiq etib ochil-di. Chumchuq chiq etdi. yat Ahmad choʻchib oʻrni-dan turdi, qulogʻidagi qalam yerga chiq etib tushdi. H. Nazir, „Soʻnmas chaqmoqlar“ . ◆ Onam, tomchining har "chiq" etgani bir kunlik umrning chiqqani, deidilar. P. Tursun, „Oʻqi-tuvchi“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЧИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.