chirgi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
chir-gi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
shv. Terlik, yopiq (ot abzali). ◆ Shul zamonda soldi otning ustiga Zarliyu zar-bofdan boʻlgan chirgini. "Alpomish" . ◆ Ombor-xonadan ot abzallarini — terlik, bellik, chirgi.. yugan, egarni qoʻltiqlab keldim. T. Murod, „Ot kishnagan oqshom“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЧИРГИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.