chirimoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

chi-ri-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Tabiiy taʼsirlar tufayli parchalanmoq; aynimoq, ishdan chiqmoq, yaroqsiz holga kelmoq. ◆ Chirigan ip. Chinor chirimas, archa qurimas. Maqol . ◆ yash Tutning shoxlari tegib turgan ayvon ustupi qorayib, chiriy boshladi. S. Nurov, «Maysalarni ayoz urmaydi» . ◆ Mayli, meni burdalab tashlasinlar, tanim zindonda chirisin. S. Karomatov, «Bir tomchi qon» .

2 Irimoq, aynimoq. ◆ Chirigan qovun. Chirigan olma.

3 koʻchma Adoyi tamom boʻlmoq, xazon boʻl-moq. ◆ [Yoʻlchi:] Andak insof kerak, uyat kerak. Cholning mehnatda chirigan koʻksiga bigizni qadayvermang! Oybek, «Tanlangan asarlar» . ◆ -Nari turing, — Laʼli jahl bilan erining koʻkragidan itardi. — Esiz umrim, bu gʻamxo-nada chirib ketayotibdi. H. Gʻulom, «Mashʼal» .

4 koʻchma Umri tugab, oʻlib, yoʻq boʻlib bormoq, halokatga yuz tutmoq. ◆ Zolimlar yoq-qan oʻt yonmasin sira, Qora niyatlari chirisin dilda. Gʻ. Gʻulom .

Antonimlari

ЧИРИМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

chirimoq
прям. и перен. гнить, разлагаться, преть; chirigan olma гнилое яблоко; chirigan ip прелая нитка; asil aynimas, aynisa ham chirimas см. asil; chirigan urf-odatlar прогнившие (старые) обычаи.