chirimoq
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]chi-ri-moq
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- Tabiiy taʼsirlar tufayli parchalanmoq; aynimoq, ishdan chiqmoq, yaroqsiz holga kelmoq. ◆ Chirigan ip. Chinor chirimas, archa qurimas. Maqol . ◆ yash Tutning shoxlari tegib turgan ayvon ustupi qorayib, chiriy boshladi. S. Nurov, „Maysalarni ayoz urmaydi“ . ◆ Mayli, meni burdalab tashlasinlar, tanim zindonda chirisin. S. Karomatov, „Bir tomchi qon“ .
2 Irimoq, aynimoq. ◆ Chirigan qovun. Chirigan olma.
3 koʻchma Adoyi tamom boʻlmoq, xazon boʻlmoq. ◆ [Yoʻlchi:] Andak insof kerak, uyat kerak. Cholning mehnatda chirigan koʻksiga bigizni qadayvermang! Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ -Nari turing, — Laʼli jahl bilan erining koʻkragidan itardi. — Esiz umrim, bu gʻamxo-nada chirib ketayotibdi. H. Gʻulom, „Mashʼal“ .
4 koʻchma Umri tugab, oʻlib, yoʻq boʻlib bormoq, halokatga yuz tutmoq. ◆ Zolimlar yoq-qan oʻt yonmasin sira, Qora niyatlari chirisin dilda. Gʻ. Gʻulom .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ЧИРИМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
chirimoq
прям. и перен. гнить, разлагаться, преть; chirigan olma гнилое яблоко; chirigan ip прелая нитка; asil aynimas, aynisa ham chirimas см. asil; chirigan urf-odatlar прогнившие (старые) обычаи.