chirimoq
Navigatsiya qismiga oʻtish
Qidirish qismiga oʻtish
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
chi-ri-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Tabiiy taʼsirlar tufayli parchalanmoq; aynimoq, ishdan chiqmoq, yaroqsiz holga kelmoq. ◆ Chirigan ip. Chinor chirimas, archa qurimas. Maqol . ◆ yash Tutning shoxlari tegib turgan ayvon ustupi qorayib, chiriy boshladi. S. Nurov, «Maysalarni ayoz urmaydi» . ◆ Mayli, meni burdalab tashlasinlar, tanim zindonda chirisin. S. Karomatov, «Bir tomchi qon» .
2 Irimoq, aynimoq. ◆ Chirigan qovun. Chirigan olma.
3 koʻchma Adoyi tamom boʻlmoq, xazon boʻl-moq. ◆ [Yoʻlchi:] Andak insof kerak, uyat kerak. Cholning mehnatda chirigan koʻksiga bigizni qadayvermang! Oybek, «Tanlangan asarlar» . ◆ -Nari turing, — Laʼli jahl bilan erining koʻkragidan itardi. — Esiz umrim, bu gʻamxo-nada chirib ketayotibdi. H. Gʻulom, «Mashʼal» .
4 koʻchma Umri tugab, oʻlib, yoʻq boʻlib bormoq, halokatga yuz tutmoq. ◆ Zolimlar yoq-qan oʻt yonmasin sira, Qora niyatlari chirisin dilda. Gʻ. Gʻulom .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЧИРИМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.