chirqillamoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

chir-qil-la-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 "Chirq-chirq" ovoz chiqarmoq. ◆ Fop oldidan oʻtib ketayotsam, bir gala chumchuq chirqillab yotipti. A. Koʻchimov, „Halqa“ . ◆ Tik jarga in qurib, chirqillashib yot-gan ming xil qushlarning uni oʻchib, oʻzi gurra koʻtarildi. M. Mansurov, „Yombi“ .

2 Qattiq qichqirib, chinqirib yigʻlamoq (yosh bola haqida). ◆ -Mana senga tepish! — Karim qoʻlidagi dumaloqlangan qorni kuchi-ning boricha otdi. Saida yuzini changalla-ganicha chirqillab qoldi. "Yoshlik" .

3 koʻchma Zorlanib, yltijo qilib yoki kuyinib gapirmoq. -Yaxshi koʻrasan deb, atay manti qilayotgan edim. Bir oz shoisha, yeb ket, — deb chirqshtaganicha qoldi ona. M. Alaviya, Sevinchlarim. Oradan ozgina vaqt oʻtgach.. Joʻravoyning oʻzi va unga hamdardlikda chir-qillab, odamlarni yordamga chaqirayotgan bir xotin qoldi, xolos. "Yoshlik".

4 koʻchma Moddiy muhtoj, och holatda boʻlmoq; qaram boʻlmoq. ◆ Uyimda sakkizta bola chirqillab turipti, qanday boqaman ularni ? X. Toʻxtaboyev, „Yillar va yoʻllar“ .

Arvohi (yoki ruhi) chirqillamoq Arvohi bezovta yoki norozi boʻlmoq. ◆ Tuigigarahmat-li Binoqul kiribdi: qoʻllarini fotihaga ochib turgan emish. "Arvohi chirqillab yurib-dimikan?" deya ezildi Hofiz Koʻykiy. "Yoshlik" . ◆ Shoʻrlik Adolatimning ruhi chirqillab yotgandir mening bu ishimdan?! O. Muxtor, „Egilgan bosh“ .

Antonimlari

ЧИРҚИЛЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

chirqillamoq
1 чирикать; щебетать; chumchuqlarning chirqillashi чириканье воробьев;
2 громко плакать, плакать с надрывом (о ребёнке); bola chirqillab yigʻlayotir ребёнок плачет, надрываясь;
3 перен. плакать, стонать (от каких-л. насильственных действий, беззакония и т. д.).