choʻqishtirmoq
Jump to navigation
Jump to search
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
choʻ-qish-tir-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
shv. 1 Choʻqishmoq fl.
ort. n. ◆ Xoʻrozlarni choʻqishtirmoq.
2 May kosalarini yoki qada\larni bir-biriga tegizib olmoq, urishtirmoq. ◆ [Yaxshi-boyev] Choʻqishtiriboʻtirmadi, dadilroq boʻlay deb, qadahni oldi-yu, shartta sipqardi. M. M . Doʻst, Lolazor.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЧЎҚИШТИРМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
choʻqishtirmoq
понуд. от choʻqishmoq
1 заставлять драться (петухов, перепёлок и т. п.);
2 чокаться.