choʻqishtirmoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

choʻ-qish-tir-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

shv. 1 choʻqishmoq fl. ort. n. ◆ Xoʻrozlarni choʻqishtirmoq.

2 May kosalarini yoki qadahlarni bir-biriga tegizib olmoq, urishtirmoq. ◆ [Yaxshi-boyev] Choʻqishtirib oʻtirmadi, dadilroq boʻlay deb, qadahni oldi-yu, shartta sipqardi. M. M. Doʻst, „Lolazor“

Antonimlari

ЧЎҚИШТИРМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

choʻqishtirmoq
понуд. от choʻqishmoq
1 заставлять драться (петухов, перепёлок и т. п.);
2 чокаться.