choh
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]choh
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]f. iU. - quduq; chuqur, oʻra
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Chu-qur oʻra. ◆ Birovga choh qazisang, oʻzing yiqila-san. Maqol . m ◆ Zum oʻtmay, pol yorshshb, dah-shatli choh koʻrindi. "Yoshlik" .
2 koʻchma Qaʼr; ogʻush. ◆ Sen u ni oq qilding! Nega oq qilding?! Razolat chohiga tushding yuztuban! "Yoshlik" .
(Tagiga) choh qazimoq Biror kimsaga zarar-zahmat yetkazish maqsadida zimdan harakat qilmoq. ◆ Aslini soʻrasangiz, hammamiz bu dunyoga mehmonmiz. Lekin bandasi shuni bila-koʻra turib, bir-birining tagiga choh qaziydi. K. Yashin, „Hamza“ . ◆ [Dushmanlari] Soʻng mullaga qarshi choh qazishning amaliy to-monlarini gaplashdilar. "Yoshlik" .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ЧОҲ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.