choh

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

choh

Etimologiyasi

f. iU. - quduq; chuqur, oʻra

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Chu-qur oʻra. ◆ Birovga choh qazisang, oʻzing yiqila-san. Maqol . m ◆ Zum oʻtmay, pol yorshshb, dah-shatli choh koʻrindi. "Yoshlik" .

2 koʻchma Qaʼr; ogʻush. ◆ Sen u ni oq qilding! Nega oq qilding?! Razolat chohiga tushding yuztuban! "Yoshlik" .

(Tagiga) choh qazimoq Biror kimsaga zarar-zahmat yetkazish maqsadida zimdan harakat qilmoq. ◆ Aslini soʻrasangiz, hammamiz bu dunyoga mehmonmiz. Lekin bandasi shuni bila-koʻra turib, bir-birining tagiga choh qaziydi. K. Yashin, „Hamza“ . ◆ [Dushmanlari] Soʻng mullaga qarshi choh qazishning amaliy to-monlarini gaplashdilar. "Yoshlik" .

Antonimlari

ЧОҲ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

choh
колодец, глубокая яма; ◆ birovga ~ qazisang oʻzing yiqilasan посл. не рой другому яму, сам в неё попадёшь; * ◆ ~ga tiqmoq (или otmoq, tashlamoq) сжить со свету; убить; погубить.