chokar

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

cho-kar

Etimologiyasi

\f. — xizmatkor, malay

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

esk.

Xizmatkor, chorakor, malay. ◆ Boyning Xolyor degan choʻponi boʻlib, uning Ernazar degan chokari bor edi. "Oysuluv" . ◆ Yaqzon bir chokari-ni Ibn Sinoga hamroh qilib, qalʼadan chi-qarib yubordi. M. Osim, „Karvon yoʻllarida“ .

Antonimlari

ЧОКАР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

chokar
уст. слуга, служитель; ◆ Qozi, mufti bari boyning~i («Фольклор») Казий, муфтий - все они прислужники баев.