chopon

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

cho-pon

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Kiyim ustidan kiyiladigan,

ichiga paxta solib qavilgan uzun milliy kiyim; toʻn. ◆ Beqasam chopon. Paxtali chopon. Zarbof chopon. Chopon kiygizmok. vt ◆ Baʼda-zon osh tortilib, andin soʻng fakirga zar-rin chopon va yana jigʻalik salla keldi. A. Qodiriy, „Kichik asarlar“ . ◆ Ziyrak chol uyku-dan uygʻonib sahar, Yangi choponini tashlar yelkaga. Mirtemir . ◆ Yusufbek hoji egnida kimxob chopon bilan oʻrdadan chikdi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .

Bir choponi (yoki toʻni) ikki boʻlmadi Qashshokdikda kun kechiradi; kosasi oqar-madi; yolchimadi. ◆ Uzingiz bilasiz, toʻrt yil-dan beri bu yerda ishlayman, tinim yoʻk, ishdan boshim chshmaydi. Lekin hali ham bir choponim ikki boʻlmadi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . Choponini teskari kiymoq ayn. toʻnini teskari kiymoq k- toʻn. Eski chopon-lar esk. Kambagʻal odamlar, qashshoqlar. ◆ Eski choponlardan bitta-yarimtasi soddalik bilan mabodo kelib qolsa, toʻyboshilarning koʻzlari olayadi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

Antonimlari

ЧОПОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

chopon
чапан, халат; ◆ 

• bir ~i ikki boʻlmadi ему невезёт (не везло) в жизни; он живёт (жил) в бедности; ◆ eski ~lar уст. бедняки, голытьба.