chor-nochor

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

chor--no-chor

Etimologiyasi

CHOR-NOCHOR Bu ravish ТжРСda chor-nochor shaklidan (445) choru-nochor shakliga havola bilan keltirilib, soʻzlashuv tiliga xosligi taʼkidlangan; asli chora otining (q.) soʻzlashuv tilidagi chor shaklini -u bogʻlamasi bilan yoki bunday bogʻlamasiz takrorlab tuzilgan boʻlib, 'rozi boʻlmaslikka chora topa olmay' maʼnosini , shu maʼno asosida yuzaga kelgan 'istar-istamas', 'noiloj' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, II, 379).    ’
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

\f. — istar-ista-

mas, noiloj] rvsh. 1 Noiloj; istar-istamas. Chor-nochor rozi boʻlmoq. n ◆ Said koʻngli gʻash-lanib, oʻrnidan turdi, chor-nochor galstugi-ni taqdi. X. Sultonov, „Bir oqshom ertagi“ .

Shavkat chor-nochor oʻrtoqlari bilan xayr-lashdi. Q. Kenja, Togʻ yoʻlida bir oqshom.

2 Muhtojlik bilan, muhtojlikda. Chor-nochor kun kechirmoq.

Antonimlari

ЧОР-НОЧОР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

chor-nochor
1 волей-неволей, нехотя, поневоле;
2 кое-как, перебиваясь; в бедности; ◆ ~ kun kechirmoq жить в бедности.