chovut
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
cho-vut
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
- chovut solmoq (yoki urmoq, qil-moq) 1) ayn. chang solmoq k- chang III. ◆ Burgut koʻzichoqka chovut soldi. m -Kim nokas? — Mirzakul unga [Anziratga
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
◆ chovut soldi. "Yoshlik" . ◆ Qoraboy Koʻktoining boʻyniga chovut soldi-ku. Sh. Xolmirzayev, Ogʻir tosh koʻchsa; 2) koʻchma tajovuz qilmoq, hamla qilmoq, bostirib kelmoq. ◆ -Chingizxon Mash-rikdagi barcha katta-kichik oʻlkalarni olib boʻlgach, bari bir bizga chovut soladi! — dedi Inolchik- M. Osim, „Oʻtror“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЧОВУТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
◆ chovut:
~ qilmoq или solmoq, urmoq бросаться, нападать; набрасываться (обычно о ловчих птицах и хищниках).